İspanyolca İsmin Halleri
İspanyolca öğrenirken isimlerin cümlede nasıl değiştiğini anlamak önemli bir konu. Türkçede bir kelimenin cümledeki yerine göre ek aldığını biliyoruz: kitap, kitabı, kitaba, kitapta, kitaptan… Peki, İspanyolca’da bu nasıl oluyor?
İspanyolcada isimler Türkçedeki gibi ek almaz. Bunun yerine edatlardan (preposiciones) faydalanılır. Adım adım incelemeden önce aşağıdaki tabloya bakalım:
Bu tabloya bakarak tüm hâlleri hızlıca tekrar edebilirsin:
Tür | Hâl Eki | Ön Ek |
---|---|---|
Yalın Hâl (Nominativo) | – | – |
Belirtme Hâli (Acusativo) | -ı, -i, -u, -ü | belirli artikel (el, la, los, las) |
Yönelme Hâli (Dativo) | -e, -a | a |
Bulunma Hâli (Lokatif) | -de, -da | en |
Ayrılma Hâli (Ablatif) | -den, -dan | de veya del, de la |
İspanyolcada İsmin Yalın Hâli (Nominativo)
Yalın hâl, ismin en temel hâlidir. Türkçede olduğu gibi İspanyolcada da bu hâl için herhangi bir ek kullanılmaz.
Türkçe | İspanyolca |
---|---|
kitap | libro |
masa | mesa |
çocuk | niño |
İspanyolcada Belirtme Hâli (Acusativo)
Türkçede “-ı, -i, -u, -ü” eklerini isimlere ekleyerek nesne hâline getiririz. İspanyolcada ise artikeller (el, la, los, las) ismin -i halini ifade etmek için kullanılır.
Türkçe Hâl Eki | İspanyolca Ön Ek |
---|---|
-ı, -i, -u, -ü | el, la, los, las |
💡 Eğer nesne bir insanı ifade ediyorsa “a” edatı da eklenir!
Türkçe | İspanyolca |
---|---|
Kitabı aldım. | Compré el libro. |
Filmi izledim. | Vi la película. |
Annemi aradım. | Llamé a mi madre. |
İspanyolcada Yönelme Hâli (Dativo)
Türkçede “-e, -a” ekleriyle yönelme hâlini (ismin -e hali) oluşturuyoruz. İspanyolcada bunun karşılığı “a” edatıdır.
Türkçe Hâl Eki | İspanyolca Ön Ek |
---|---|
-e, -a | a |
Türkçe | İspanyolca |
---|---|
Kitaba bakıyorum. | Miro al libro. |
Arkadaşıma mektup yazdım. | Le escribí una carta a mi amigo. |
✅ Eğer yönelme hâlinde “el” artikeliyle başlayan bir kelime varsa, “a + el” birleşerek “al” olur.
❌ “a la”, “a los”, “a las” olduğu gibi kalır, birleşmez!
❌ Voy a el colegio. (Yanlış!)
✅ Voy al colegio. (Doğru!) → (Okula gidiyorum.)
❌ Le doy el libro a el niño. (Yanlış!)
✅ Le doy el libro al niño. (Doğru!) → (Çocuğa kitabı veriyorum.)
❌ Le hablo a el profesor. (Yanlış!)
✅ Le hablo al profesor. (Doğru!) → (Öğretmenle konuşuyorum.)
❌ Voy a los parques. (Doğru!) → (Parklara gidiyorum.)
❌ Le escribo una carta a la profesora. (Doğru!) → (Öğretmene bir mektup yazıyorum.)
İspanyolcada Bulunma Hâli (Lokatif)
Türkçede “-de, -da” eklerini kullanarak bir şeyin nerede olduğunu belirtiriz. İspanyolcada bunun karşılığı “en” edatıdır.
Türkçe Hâl Eki | İspanyolca Ön Ek |
---|---|
-de, -da | en |
Türkçe | İspanyolca |
---|---|
Evdeyim. | Estoy en casa. |
Kitap masada. | El libro está en la mesa. |
Bu yapı her zaman konum belirtmek için kullanılır.
İspanyolcada Ayrılma Hâli (Ablatif)
Bir şeyin bir yerden ayrıldığını veya geldiğini belirtmek için Türkçede “-den, -dan” ekleri kullanılır. İspanyolcada bunun karşılığı “de” edatıdır. Eğer bir belirli isimden bahsediyorsak, “del” veya “de la” formuna dönüşür.
Türkçe Hâl Eki | İspanyolca Ön Ek |
---|---|
-den, -dan | de veya del, de la |
Türkçe | İspanyolca |
---|---|
Evden çıktım. | Salí de casa. |
Madrid’den geliyorum. | Vengo de Madrid. |
Kitaptan bahsediyorum. | Hablo del libro. |
Burada “de” edatı, ayrılmayı veya çıkışı gösterir. Ancak belirli bir nesne ile kullanıldığında “del” veya “de la” halini alır:
✅ Hablo del libro. → Kitaptan bahsediyorum.
✅ Vengo de la escuela. → Okuldan geliyorum.